हरवलेले पाखरे……

हरवलेल्या पाखरांच्या आईचे

चेहरे अजून डबडबलेले

नाजूक कोमल कांतीला

आगीने पूर्ण लपटलेले…..

घडणाऱ्या घटनेनंतर

यंत्रणा लागली कामाले

पहिलेचं घेतली असती काळजी

तर भविष्य नसते जळले…..

मदतीचे सारे ओघ येऊन

काय ममतेला न्याय मिळेल.

आपण पुन्हा विसरू

आणि असेच पुन्हा घडेल….

गयवरली सारी नगरी

मनं सारे भेदरलेले

अंकुरणाऱ्या जीवांचे

कसे विसरावे आर्त किंकाळणे..

-संदीप गायकवाड

९६३७३५७४००