Poem

धावपळीच्या त्या शहरातून शोधत निश्चिंत शांततेचा एक क्षण होण्यास मुक्त जरा त्या अटळ बंधनातून गावाकडे वळले माझे...

तू नको लपवू तुझ्या डोळ्यात अश्रू घाव करती काळजाच्या आत अश्रू.. सारखी बरसात करते आसवांची भेटले का...

स्वतःच्या आत जेव्हा शोधले मी… सुखाच्या चांदण्याला वेचले मी… कशासाठी जगाशी वाद घालू, चुकीचा मीच होतो जाणले...

अन्न देतो त्रास घेतो रोज दुःखात जगतो । माझा शेतकरी राजा साऱ्या जगाला पोसतो ।। वाचा चेहऱ्याला...

श्रीमंती घराची मोजू नका केवळ पाहून बाहेरील मर्सडीज, कार श्रीमंती घरातील मोजा जर आनंदी असतील आईबाप फार....

नयनी सुमार्ग । दिसता दिसेना । मनात वसेना । सेवाभाव ।। गरजवंतास । हसलो नेहमी । दिली...