तुझ्या पाठीमागे

होते खळकाळ शेत

थोडी माती काळीभोर

कसे पेललेस बाबा

रित्या पाण्याचे अंबर

नाही पाण्याचा ओलावा

शेत होते कुपोषित

कशी जगली माणसे

गांवकुसाच्या मातीत

भूक पोटभर होती

ओठ कोरडे पडले

किती वेदनेचे घाव

पाण्यासाठी झेललेले

पाण्या-पावसात वस्ती

रडे दुपारच्या वेळी

कष्ट उपसत होती

माणसं साधी आणि भोळी

तरी मिळेना भाकर

आणि पाणीही ओठाले

किती राबावे मातीत

सारे आयुष्य फाटले

नाही तन मन धन

लाचारीचं होतं जीणं

फाटलेल्या आयुष्याला

गाठी-दो-याची शिवण

खत बियाणे पेरूण

शब्द-शब्द उगवले

तुझ्या जागलीने बाबा

शेत तरारून आले

तुझा शब्द झाला घास

कुस टच्च भरलेली

तुझ्या पाठीमागे बाबा

रान-वस्ती विखुरली....

=अर्जुन मेश्राम,

लोक विद्यालय, गांगलवाडी

ता.ब्रम्हपुरी जि.चंद्रपूर ४४१२०६

९६०४०१३६६७