जगाचा बाप मेला

निसर्गाची अवकृपा

पाऊस आला खूप

नदीनाले भरुन गेले

दिसे विनाशाचं रुप

हातातोंडाशी घास आला

हिरावून नेला

आक्रोश करुन करून

जगाचा बाप मेला

जिथं जिथं शेतामंदी

गुडघा गुडघा पाणी

हसणाऱ्या बापाची

करुण झाली वाणी

वाढलेल्या ताटावरुन

उठवून गेला

आक्रोश करुन करून

जगाचा बाप मेला

लागून बसलं पानी

पऱ्हाटीचे सडले बोंडं

शैतकऱ्याच्या नशिबात

कायम असतात धोंडं

कंबरभर पाण्यामंदी

बुडवून गेला

आक्रोश करुन करून

जगाचा बाप मेला

नजर जाईल तिथपर्यंत

पानी लागलं वाहू

सोयाबीन त्याच्यामंदी

आता लागलं पोहू

थंड्या थंड्या तेलामंदी

कडवून गेला

आक्रोश करुन करून

जगाचा बाप मेला

सततच्या पावसानं

फुटून गेले कोंबं

कोनाच्या म्होरं आता

कशी मारु बोंबं

कर्जाच्या चिखलामंदी

मढवून गेला

आक्रोश करुन करून

जगाचा बाप मेला

वावराकडं पाहून येती

या डोळ्यामंदी आसू

अस्मानी सुल्तानी ताप

जीवन लागलं नासू

धपाटे घालुन पाढा

पढवून गेला

आक्रोश करुन करून

जगाचा बाप मेला

-पी के पवार

सोनाळा बुलढाणा

९४२१४९०७३१