व्हा, रे ..आता शहाणे
शोधू नका ' बहाणे..
आपलीच ' लोक 'हरली
आपल्यातल्या ' तहा ' ने...!
आपल्याच ' बहाद्दराने
केलिया 'आपली ' दैना
आपल्या 'लोकांविरोधी
आपलीच ' भिम सैना....!
आपल्यातूनी' पळाला
शत्रूस ..तो ' मिळाला..
देई ऊलट ..आरोळी
' तुम्हा ' भीमच' ना कळाला...!"
आपल्याच ' माणसाचं
चाले ' निराळं ' डोकं
आपल्याला' पाडणारी
आपली 'खट्याळ 'लोकं..!"
अकलेचा 'आलेख 'आमच्या
कधीही सरळ' ना "गेला
बापाच्या.. 'विरोधात
मुलगाच 'ऊभा' केला...!"
परक्या 'घरात 'सत्ता
आम्हीच 'देत' गेलो
आपल्याच समाजाची
' मज्जाच ' घेत गेलो...!"
सतराशे' साठ 'आम्ही
अमुक 'टमुक' गटाचे '
'कसू -कसून ' आटे
गेलेत.. रे..नटाचे....!"
दोरी' जरी' जळाली
तरी ' पिळ ' जात नाही
टिकाविना ..रिकामा
इथे ' ईळ 'जात नाही..!"
सोडून द्या ते 'पक्ष'
सोडा मनाचा' हट्ट'
बांधा एकीची 'मुठ'
आवळूनी घ्या रे ' घट्ट..
कळते बघा आम्हाला,
वळत ..कसे रे नाही...?
त्यांना दिव्याची "गाडी
तुम्हीच का ' पायी पायी...?"
आपलेच लोक झाले
आपलेच हाड ' वैरी..
झाडून आपल्यावरती
आपल्याच 'पाच" फैरी...!"
आपलेच ' गार ' केले
आपल्याच माणसाने
गाऊन पुन्हा आपल्याच
पराभवाचे'' गाणे...!"
- प्रा.नंदू वानखडे
मुंगळा जि . वाशिम
9423650468
(कवी नंदू वानखडे यांची वर्तमान समाजस्थिती विषद करणारी एक कविता... अनेक मित्र ही कविता कवी चे नाव बदलून पाठवत आहेत कृपया नावासह शेअर करू शकता. - संपादक)
0 टिप्पण्या