बाबा होते तेव्हा..

होती जीवनाला दिश

ा

इच्छांना होत्या अनेक वाटा

पण अडचणींना नव्हती

या घरात जागा

बाबा होते तेव्हा…

नव्हती गरज सवंगड्यांची

संख्यांची सोबत्यांची

तेच द्यायचे अखंड साथ

बाबा होते तेव्हा…

माझ्या आयुष्यातली

गरज ही तेच आणि संतुष्टी ह

ी

तेच तर होते माझे खरे गुरु

खरे मार्गदर्शक, खरे हितचिंतक

बाबा या एका शब्दात

होतं माझं सगळं जग

पण ते जग

आता निसटून गेलं

देहमय पिंजऱ्यातून

दूर दूर पळून गेलं

– इंदिरे