Skip to contentकधी कधी ती हळवी होते बालमनाला आठवते
मुग्धकिशोरी अबोल राणी क्षणाक्षणाला गहिवरते
गुणगुणतांना सुरेल गाणी भाव मनाचे ती जपते
हिरवळ सुंदर बागेमधली तिच्या स्वरांनी मोहरते
खळखळणारा झरा कसा हा शांत किनारी लपला गं
भरभर येता अवखळ वारा ओल पापणी आली गं
कसे कळेना मन बावरले सहज हरवले कशात गं
हुरहुर तिजला क्षण एकांती दर्पणात मन रमले गं
सनई चाहुल कानी येता छुमछुम पैंजण हसले गं
भाव मनाचे प्रीत सागरी गहिवरलेले क्षणात गं
कसे कळेना तिच्यात रमले क्षण प्रीतीचे अबोल गं
गमंतजमंत मैतरणींची झिम्मा फुगडी मनात गं
बदले सृष्टी तिच्या मनाची नवीन पहाट हसली गं
तिला कळाले सुर मनाचे प्रीत सागरी जुळले गं
क्षणाक्षणाला हसते बहरत अवतीभवती कुजबुज गं
प्रिया पाहता स्वप्नामधला खळी गालात दिसली गं
Post Views: 63
Like this:
Like Loading...
