- “आईची हाक”…!
- करू नको बाळा आता
- अशी माझी हेळसांड
- तुला जपला मी किती
- माझ्या जिवाच्या पल्याड
- केला हाताचा पाळणा
- उभ्या राती मी जागल्या
- जन्म घालताना राजा
- किती यातना भोगल्या
- खाऊनी मी शिळंपाकं
- लय काढलं रं दिस
- गोष्ट चिऊ ची सांगत
- तुज भरविला घास
- ऊन पाऊस झेलत
- डोई धरला पदर
- थोडी तरी ठेवावीस
- माझ्या मायेची कदर
- थरथरते हात माझा
- काम होत नाही नीट
- साठी बुद्धी नाठी झाली
- थोडी होते वटवट
- नको आश्रमी धाडूस
- नको एकली पाडूस
- तुझ्या पिल्लाशी खेळील
- उष्ट खरखटं काढतील
- तुझा सोन्याचा संसार
- माझ्या डोळ्यानं पाहिन
- एक कोपरा धरून
- राजा सुखानं राहीन
- नको मज सोनं नानं
- नाही कशाचीच भुक
- तोंड भरून मारावी
- ‘आई’ म्हणून तू ‘हाक…..
- सिद्धार्थ कांबळे (मुंबई)
- (वनवासी झालेल्या वयोवृद्ध आईचे रडणारे दृश्य पाहून हि कविता लिहिली आहे. आपण जरूर आपला अभिप्राय कळविणे….)
- (छाया : रीश्तोका एहसास फेसबुक पेजवरून)